Koen Sels probeert in Gloria het onbeschrijfelijke te beschrijven: vaderliefde en vaderstrijd. Soms struikelend over een overdaad aan woorden en zinnen, trachtend de gevoelens en gebeurtenissen vorm te geven. Een taak die wellicht bij voorbaat gedoemd was om te mislukken, om onvolledig te zijn, want vaderschap laat zich niet zo makkelijk op papier vangen. En “wat weet papa” eigenlijk?
Dit boek blinkt uit in allesomvattende twijfel. Misschien heeft Koen niet alles goed verteld, maar “het was ongeveer zo, niet helemaal anders, en eenmaal men begonnen is, volgen woorden altijd op woorden die je al hebt gezegd.” Meer dan dat is niet nodig; het vertelt alles wat het moet vertellen. Met veel plezier gelezen!
