Het was vandaag weer van dat:
Bij ons in de buurt wordt de lentepoets steeds vakkundig georganiseerd door Ghislaine. Dit jaar geholpen Mohammed en Steven. De aanpak: een persoonlijk bezoek enkele weken vantevoren en handgeschreven instructies in alle brievenbussen vlak voor de lentepoets. Ge zoudt voor minder meedoen.
Vanmorgen, klokslag 10 uur, kregen de kinders een borstel en een emmer met sop in hun handen om de stoep te schrobben. De papa hielp ook wat mee. Kleine meisjes vinden poetsen extreem leuk blijkbaar. Kleine jongens iets minder. Alhoewel:
– “Ik vind het NIET leuk!”
– “Geef de borstel dan maar terug aan mij.”
– “NEE, het is MIJN borstel van de lentepoets.”
En dan nog een uur staan schrobben. Raar.
Awel, ik vind dat echt tof, de lentepoets. De stoep proper. De buren nog eens gezien. Nieuwe plantjes aan de gevel. De kinders content. De vader ook.