Lieve jongen, dat wel, die brillenverkoper. En overtuigend. “Dat fluogroen staat je beeldig.” *knipoog*
Stond ik daar met bedenkelijke blik in de spiegel te loeren naar wat mijn nieuwe look zou worden. Fluogroen zeg. Wie had ooit gedacht dat zulks bij mij zou passen. Maar als de verkoper het zegt, dan zal het wel zo zijn.
Bestelbon opgemaakt. Nog even de afstand tussen de ogen meten. Zet u even. En plots kreeg ik het koud en warm. Die lieve jongen wilde mij een groene bril verkopen. Wat zeg ik? Aansmeren begot! Fluogroen, stel je voor zeg. Ze moesten er gewoon vanaf wellicht! Lag al sinds 2001 in de winkel! Foutieve bestelling door de millenniumbug! Zoiets moest het zijn.
“Kan ik toch nog eens de bril zien die ik eerst zelf gekozen had?”
Bestelbon stukgescheurd. Nieuwe bestelbon opgemaakt. De lieve jongen sip. Ik blij.
Voortaan kan ik weer elk lichaamsdeel zien. Spekvriend, vanaf heden met bril.