januari 2014

Dertig jaar Mac. Da’s bijna zo oud als ik.

De Macintosh bestaat 30 jaar. Da’s bijna zo lang als ik. Jongens toch. Nu moet ge weten dat ik per ongeluk nog nooit een PC heb gehad. Niet uit principe, eerder uit gemakzucht wellicht.

Wat was uw eerste Mac? Ik weet dat nog vrij goed. Mijn leven in Appels:

  • Apple Classic: de eerste computer in het ouderlijk huis van spekvriend. Binnengesmokkeld in 1991.
  • PowerMac Performa 5200: van mijn spekvader overgenomen. Ergens midden jaren ‘90.
  • PowerMac Performa 5400: mijn eerste eigen mac. Ik noemde hem Rik. Tweedehands gekocht in Herentals bij Annick (die later Easy M oprichtte) in ‘98. Heeft mijn eerste jaar op kot overleefd.
  • iMac DV SE: De schoonste en liefste mac die ik ooit gehad heb. Tweedehands gekocht op eBay in 2002 en ik noemde hem Rik II. Heeft een jaar of zes dienst gedaan. Good times.
  • Powerbook G3: Ook tweedehands gekocht in 2003. Ik noemde hem Rik III.
  • iMac G5: Gekocht in 2005. Ik noemde hem Karel. Nog steeds in gebruik voor webtoestanden.
  • Macbook Pro: Gekocht in 2011, denk ik. Mijn Orbison I. Het dagelijks werkpaard. Wordt intensief gebruikt voor webdingen en muziek.

Ben ik een fanboy? Bwa. Eigenlijk niet. Gemakzucht, wat ik je brom. Kom met een behoorlijk alternatief en ik hap toe. Think different en al. Apple dus, nog steeds bij gebrek aan beter. Respek! En ja, ik heb een iPad, maar geen iPhone. Ah nee, want ik was een Nokia gewoon. Daar kunt ge mee gooien en al. En Snake op spelen. Dat kunt ge niet met een iPhone. Maar goed, we wijken af.

Smak smak smak. Lebber lebber lebber. Hip pip pip. Hoera.
Taart voor jou.

 

Dertig jaar Mac. Da’s bijna zo oud als ik. Meer lezen »

The Deer Friends

The Deer Friends zijn erbij. Officieel zijn de 16e kandidaat van De Nieuwe Lichting 2014 van Studio Brussel. Officieus zijn ze nu al winnaars.

Is dit schaamteloze reclame? Ja, dat is het. Niet omdat ze van Turnhout zijn en ik daar achttien jaar van mijn leven gesleten heb, maar vooral omdat ze frisse muziek maken die mij in deze wintertijden doen dromen van go-carts en een zomerpint.

Kijk en luister naar dit lied:

Ja, de gitaar staat wat vals. Maar net dat maakt het -althans in mijn oren- een perfecte opname. Heerlijk. Volgens de geruchten zaten The Deer Friends onlangs in de studio met Pascal Deweze, koning van de gekreukte popsong, en mogen we dit jaar een plaat verwachten. Ik kijk daar oprecht naar uit.

The Deer Friends. Van mij mogen ze winnen. Serieus.

The Deer Friends Meer lezen »

Een klein Pavlovmomentje

“Goedemorgen” is wellicht het domste dat ge tegen uw bakker kunt zeggen als ge hem op straat tegenkomt om zes uur ’s avonds. Dat ik daarbij lichtjes begon te kwijlen en nog net de bestelling “zes sandwichkes en een polderbrood” kon onderdrukken, zal ik altijd hardnekkig ontkennen.

Een klein Pavlovmomentje. Dat gebeurt bij iedereen wel eens, toch?

Een klein Pavlovmomentje Meer lezen »

Over horloges en andere existentiële kwesties.

Vrijdagochtend, tien voor acht. Terwijl ik vecht met de kousenbroek van mijn dochter, ineens dit:

– Kijk eens, papa. Ik heb een horloge aan!
– Ik zie het. Dat is mijn horloge.
– Zit er in die horloge ook een batterij?
– A ja natuurlijk, want niks werkt vanzelf he. Dingen die bewegen, of geluid maken, of dingen met lichtjes hebben vaak een batterij.
– En mensen? Hebben die ook een batterij?
– Mensen hebben een hart. Dat is ook een soort batterij.
– En is die soms ook plat dan?
– Als je genoeg rust, gaat die niet zo snel plat. Alleen als je heel erg oud bent.
– En dan ga je dood, zoals den ouden bompa. Want die was héél erg oud he.
– Ja, da’s waar. Die was echt oud.
– Wie heeft ons en de dieren eigenlijk gemaakt?

*Stilte*

– Wij zijn gewoon zo gegroeid.
– A ja, want toen ik klein was, werd ik ineens geboren en nu ben ik ook al groot.
– Zo is het.
– Mag ik die horloge meenemen naar school?
– Nee.

Kinders, gotta love ‘em.

Over horloges en andere existentiële kwesties. Meer lezen »