Je gilt weer vurig als ik je rammel geef.
Ge speelt weer als boter. Fluistert zoet als ik je streel. Gilt vurig als ik je liefdevol rammel geef. Zoals toen ik je de eerste keer zag.
Soms als ik niet weet wat doen, dan pruts ik aan een gitaar. Met schroevendraaiers of een soldeerbout. De laatste tijd wat meer dan vroeger. Vroeger durfde ik dat niet, want een kostbaar instrument moet met kennis van zake gesoigneerd worden. Dacht ik. Om de zoveel tijd bracht ik mijn Les Paul binnen bij “de beste muziekwinkel van’t Stad” voor een afstelbeurt. Ze kwam terug met foute schroeven, brug achterstevoren en fretgeratel.
Voortaan stel ik mijn gitaren dus zelf af. Het heeft mij een boek gekost wat kennis van zake betreft. Een kostbaar instrument moet vooral met liefde gesoigneerd worden, zo blijkt. Zelden speelde mijn Les Paul zo fijn.
Al bijna achttien jaar mijn trouwste vriendin, gij.
Je gilt weer vurig als ik je rammel geef. Meer lezen »